به نقل از «شبستان»

از آموزش پرسپکتیو به کودکان تا زمینه سازی هنری با حضور در گالری ها

تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۵۱۹۷۷

کارشناسان بر این باورند که آموزش پرسپکتیو به کودکان در دوران ابتدایی الزامی نیست. آن ها همچنین معتقدند حضور کودکان در گالری های هنری می تواند زمینه انتخاب گرایش هنری در آینده را فراهم کند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، شاید بتوان گفت نقاشی برای کودکان نقش زبان را ایفا می کند و می تواند وسیله ای برای  انتقال پیام با محیط پیرامون و والدین خود باشد  اغلب کودکان با نقاشی دنیای درونی خویش را آشکار می کنند و از طریق تصاویری که می کشند می توان به دنیای درونی آنها راه یافت؛ برای همین کشف استعداد کودک در به تصویر کشیدن خود و دنیای اطرافش نمی تواند تنها به صورت بداهه باشد باید کودک آموزش ببینید و این آموزش به کشف خلاقیت در وی کمک خواهد کرد اینکه چه آموزشی ببیند و این آموزش در کجا و توسط چه کسانی به وی داده شود امر مهمی است، سیستم آموزش ما کمتر برای پرورش استعداد های هنری کودکان برنامه ریزی کرده است؛ در برنامه های درسی آموزشی تنها یک  ساعت در هفته  به زنگ هنر اختصاص داده شده است و این ساعت را هم مربیانی پر می کنند که در هنر تخصصصی ندارند و شاید معلم درس دیگری باشند که در ساعت بیکاری به کلاس هنر می آید آیا در این وضعیت کودک می تواند آموزش لازم را ببیند و مهارت هایی را یاد بگیرد؟ خیر فارغ از نظام رسمی اموزشی کلاس های هنری وضعیت متفاوتی دارند بسته به دسترسی مالی خانواده ها و سطح اقتصادی آنها کودکان خود را در کنار آموزش های رسمی که در مدارس می بینند به کلاس های هنری می فرستند که همین کلاس ها درسرنوشت هنری آنها و کشف استعدادهایشان تاثیر دارند البته نباید این را از نظر دور داشت که در مدارس غیر انتفاعی به هنر بیش از آنچه در مدارس دولتی است توجه می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«آموزش هنر به کودکان» مسئله بسیار مهمی است که خبرگزاری شبستان با کارشناسان مختلف به بحث پیرامون آن پرداخته است.

 

سیستم آموزشی صحیح نقاشی به کودک در کشور وجود ندارد

در کشورهای غربی ابزار نقاشی و کار هنری را دردستان کودک می گذارند و و کودک شروع به طراحی یا... می کند در حالیکه در کشورهای آسیای شرقی مثل چین ساختار آموزش به کودک به گونه ای است که معلم دست کودک را می گیرد و آموزش می دهد در کشور ما هم به شکل سنتی مین متد پیاده می شد اما در دوره های اموزشی جدید به کودکان در برخی از موسسات آموزش هنری شیوه های جدید آموزش در دنیا را اعمال می کنند؛ اما این شیوه ها  در همه آموزشگاه ها رایج نیست « بهناز جلالی » هنرمند نقاش در این باره می گوید: متاسفانه ما در ایران هیچوقت سیستم آموزش صحیحی برای نقاشی نداشتیم چون همیشه در مدارس به صورت تفریحی به نقاشی نگاه می شود، خوب به یاد دارم  معلم جغرافیای ما زنگ های هنر به کلاس ما می آمد و از روی مدل  نقاشی به ما یاد می داد. خوشبختانه چند سالی است در مدارس می بینیم که از تحصیل کرده های رشته نقاشی برای آموزش کودکان استفاده می کنند ولی بازهم به جنبه خلاقیت کمتر اهمیت داده می شود؛  تنها مدارس نیستند والدین دانش آموز و یا کودک هم انتظار دارند کودکان چیزی را بکشند که از نظر آنها پذیرفته شده باشد و تداخل این سیستم آموزشی و انتظارات والدین ترکیب خوبی رو بوجود نمی آورد.

 

نقاشی برای کودک ابزار دیده شدن است

مسئله مهم در آموزش هنر به کودکان این است که آیا سیستم آموزشی ما می تواند منجر به خلاقیت هنری در کودکان شود، با استفاده از چه مکانیزم اموزشی خلاقیت در کودک شکوفا می شود، در آموزش هنر آنچه بیش از خود آموزش مهم است خلاقیت است، برخی کودکان بالفطره خلاق هستند و نحوه آموزش آنها موجب شکوفایی استعدادهای نهفته آنها می شود؛ « محسن جمالی نیک » هنرمند نقاش می گوید: کودک با نقاشی خود را ابراز می‌کند و بیشتر دنبال فضای انگیزشی و تشویق است؛  نقاشی برای کودک فقط ابزار بیان و دیده شدن است نه  صرفا تولید امر زیبا؛ چون واقعا در سنین کودکی دیده شدن مهمتر از خلق صرف است.

 

آموزش پرسپکتیو به کودکان در سن دبستان الزامی نیست

آنچه در آموزش نقاشی مهم است پرسپکتیو است، اینکه چه زمانی باید به کودک آموزش داده شود،  پرسپکتیو آموزش طراحی آموزش مبانی ها همه در وقت خود بعد از اینکه واقعا علاقه کودک به نقاشی پدیدار شد برای بهتر پیاده کردن نقاشی لازم است، اما بازهم الزامی نیست و  شناساندن ساختارها بیشتر باید بعد از کشف علاقه آموزش داده شود، «پارسا پاینده» درباره آموزش پرسپکتیو به کودک می گوید: آموزش پرسپکتیو به کودکان در سن دبستان الزامی نیست؛ چرا که آموزش قاعده و قانون به  كودك پیش از زمانی که به آن آموزش نیاز باشد مي تواند موجب آسیب و هدر رفتن استعداد کودک شود باید آموزش هر شیوه هنری در زمانی که کودک آمادگی روحی و روانی لازم برای یادگیری آن را دارد صورت بگیرد در غیر این صورت موجب دلزدگی کودک می شود و کودک سرخورده از آموزش می شود.

 

بردن کودک به محیط های هنری ذهن کودکان را شکوفا می کند

حضور کودکان در مکان های هنری در تعیین نوع نگرش آنها و ذائقه شخصی آنهامی تواند  اثر گذار باشد کودکی که از همان ابتدا در محیط های هنری مثل گالری و موزه رفت و آمد می کند نسبت به هنر نمی تواند غریبه باشد و همین آشنایی می تواند او را در مسیر کار هنری قرار دهد، «پارسا پاینده » مربی هنر کودک و نقاش درباره  آشنایی کودکان با محیط های هنری می گوید: بردن كودكان به فضاهاي آموزشي هنري و فرهنگي خود مي تواند  ذهن كودك رو بیش از پیش به فرهنگ و هنرآشنا کند و قوه  شكوفايي ذهنی كودك روآماده سازد؛ برای پرورش فرهنگی و هنری کودک پدر و مادر نيز نقش بزرگي بر عهده دارند آنها می توانند با بردن کودک به محیط های هنری استعداد هنری کودک را به شکل غیر مستقیم شکوفا کنند و حتی این استعداد نهفته را جهت دهی کنند و مسیر آینده کودک را تعیین کنند.

 

بردن کودکان به گالری های هنری مسئله ساز نیست

 برخی از والدین کودکان را به گالری های هنری نمی برند به دلیل اینکه فکر می کنند ممکن است کودک به آثار هنری آسیب بزند و گالری هایی هم نمی پذیرند که کودکان در این مکان ها حضور داشته باشند و به آثار نزدیک شوند، «مهناز جعفری» مربی آموزش هنر به کودک در اینباره می گوید: تا جایی که من می دانم منعی برای بردن کودکان به گالری ها نیست مگر در جاهایی که احتمال آسیب رسیدن به آثار هنری باشد که آن هم قابل کنترل و پیشگیری است؛ بچه ها را می شود در این مورد کاملا توجیه کرد و کودک این را خوب درک می کند؛ فکر نمی کنم هیچ وقت بردن کودکان به محیط های هنری مسئله ساز باشد؛ در متدهای اروپایی یکی از برنامه های اصلی شان حضور بچه ها در نمایشگاه های هنری و گالری ها است.

 

پایان پیام/32

منبع: شبستان

کلیدواژه: عید غدیر عید غدیر خم روز جهانی مسجد روز جهانی مساجد مساجد غدیر مسجد روزنامه اردبیل سومین جشنواره طنین مسجد محیط هنری الزامی نیست آموزش هنر به کودکان پرسپکتیو منع کودک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۵۱۹۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگاهی به کتاب «خداشناسی قرآنی کودکان»/ شما خدا را می‌شناسید؟

کتاب «خداشناسی قرآنی کودکان؛ پاسخ به ۴۰ پرسش کودکان و نوجوانان درباره خدا» یکی از آن راه‌های آسانی است که می‌توان به کمک آن کودکان را قانع کرد. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، طرح پرسش‌‏ها و دغدغه‏‌های فکری نوجوانان و پاسخ مناسب به آنها از ملزومات  تبلیغی است. در کتاب "خداشناسی قرآنی کودکان" به قلم غلامرضا حیدری ابهری ضمن ارائه مباحثی در نحوه پاسخگویی به سؤالات مذهبی کودکان، 40 پرسش درمورد حقیقت، صفات و کارهای خداوند و شناخت جایگاه مقام و مرتبه خدا در ذهن کودکان ذکر شده و به اختصار با استفاده از آیات و روایات به آنها پاسخ داده شده است. مطالب به صورت روان و متناسب با درک و دریافت و زبان کودکان ارائه شده است. فرزانه زینلی نویسنده و فعال فرهنگی یادداشتی بر این کتاب نوشته و برای انتشار در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده است که در ادامه می‌خوانید:

خدا چه شکلیه؟ خدا بچه داره؟ مامانش خدارو دعوا نمی‌کنه که همیشه بیداره؟! اصلاً خدا کیه؟!

این جور سؤالات را همه ما یا شنیده‌ایم یا مدتی در کودکی، ذهنمان را مشغول کرده‌اند. فکرکردن به خدا و بودنش در همه لحظات، برای ذهن کودک ما سخت است؛ کودکی که هنوز دنیا را درست نشناخته، تازه دارد مقدمات زیستن در آن را یاد می‌گیرد و قواعدش را می‌شناسد، با تناقض‌هایی روبرو می‌شود. همه پرسش‌های عجیب و غریب و فلسفی بچه‌ها از همین اختلاف‌های به ظاهر ساده برایشان شروع می‌شود و پاسخ این سؤالات برای ما سخت است؛ چون ذهنمان خیلی وقت است که به پذیرفتن عادت کرده و انگار هیچ چیز عجیبی نمی‌تواند هوشیارش کند.

دفترچه «خاطرات شیطان» دست بچه‌ها افتاد

در بین همه مسائلی که برای بچه‌ها سؤال ایجاد می‌کند، ماهیت خداوند از همه پیچیده‌تر است. این موضوع حتی برای بزرگترها هم گاهی جای ابهام دارد چه برسد به کودکی که تازه می‌خواهد معنای «لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ» را درک کند و بفهمد چطور در دنیایی که خودش می‌خوابد، مادرش می‌خوابد، حتی پرنده‌ها و گنجشک‌ها هم می‌خوابند، موجودی وجود دارد که نمی‌خواد و به خواب احتیاجی هم ندارد؟ یا کودکی که از لحظات غفلت مادرش برای خرابکاری‌ها استفاده می‌کند و باور دارد کسی او را نمی‌بیند، چطوری باید درک کند خدا در همه لحظات او حضور دارد و در عین حال، در تمام لحظات مادرش هم حضور دارد؟ بخشی از این پرسش‌ها به سبب شکل نگرفتن تفکر انتزاعی کودک ایجاد می‌شود و ممکن است با گذر از این دوره و ورود به دوره دوم نوجوانی، حل بشود، اما پاسخ همین سؤالات می‌تواند جهان‌بینی کودک را در موضوع خداشناسی شکل بدهد.

پاسخ به بنیادی‌ترین پرسش‌ها درباره خدا

این دست پرسش‌ها برای والدین نگران کننده است؛ از طرفی اینکه نمی‌توانند کودکانشان را قانع کنند و در چشم فرزندشان از مقام «همه چیزدانی» تنزل پیدا می‌کنند، و از طرف دیگر اینکه بالاخره چه پاسخی باید به بچه داد، اضطراب شدید به آنها وارد می‌کند. یک راه‌حل این است که از سرخط شروع کنید؛ یعنی ابتدا خودتان مسئله را حل کنید و بعد، متناسب با فهم و درک کودک، آن را برایش شرح بدهید. اما همیشه راه‌حل آسان‌تری هم هست!

کتاب «خداشناسی قرآنی کودکان؛ پاسخ به 40 پرسش کودکان و نوجوانان درباره خدا» یکی از آن راه‌های آسانی است که می‌توان به کمک آن کودکان را قانع کرد. نویسنده در این کتاب، به بنیادی‌ترین پرسش‌هایی که بین کودکان و نوجوانان مشترک است، پرداخته و به زبان ساده و با تمثیل‌هایی از زندگی روزمره، آن را برای کودکان قابل درک کرده است. در ابتدای کتاب هم بخشی را برای والدین نوشته و در آن، به لزوم «شنیدن» و چگونگی همدلی با کودکان در پرسش‌هایشان پرداخته است. غلامرضا حیدری ابهری، نویسنده کتاب، در مقدمه می‌گوید: «مطالب این کتاب با مطالب کتاب‌های اعتقادی مرسوم، کاملاً متفاوت است؛ زیرا خداشناسی کودک و نوجوان و پرسش‌های او، با خداشناسی بزرگسال و نیازهای فکری این گروه بسیار تفاوت دارد.» نویسنده در بخش‌های مختلف این کتاب سعی کرده است با نهایت آرامش، پاسخی قانع کننده برای کودکان آماده کند و حتی می‌گوید که این پاسخ‌ها را ابتدا در اختیار فرزند خودش قرار داده و نظر او را به عنوان یک مخاطب هم سن و سال، پرسیده تا در نهایت، کتاب مناسب حال و هوای کودک و نوجوان باشد.

این کتاب را انتشارات بین‌المللی جمال در 140 صفحه منتشر کرده و در کتابنامه رشد آموزش و پرورش نیز معرفی شده است.

انتهای پیام/