به نقل از «شبستان»

آموزش نقاشی در مدارس تفریحی است

تاریخ انتشار: ۲۳ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۳۹۵۸۳۷

یک هنرمند نقاش با بیان اینکه در ایران هیچ گاه سیستم آموزش حرفه ای نقاشی نداشته ایم ، گفت: همیشه در مدارس به صورت تفریحی به نقاشی نگاه می شود.

خبرگزاری شبستان-سرویس فرهنگی؛ لیلا ضامنی: شاید بتوان گفت نقاشی برای کودکان نقش زبان را ایفا می کند و می تواند وسیله ای برای  انتقال پیام به محیط پیرامون و والدین خود باشد  اغلب کودکان با نقاشی دنیای درونی خویش را آشکار می کنند و از طریق تصاویری که می کشند می توان به دنیای درونی آنها راه یافت؛ برای همین کشف استعداد کودک در به تصویر کشیدن خود و دنیای اطرافش نمی تواند تنها به صورت بداهه باشد باید کودک آموزش ببینید و این آموزش به کشف خلاقیت در وی کمک خواهد کرد اینکه چه آموزشی ببیند و این آموزش در کجا و توسط چه کسانی به وی داده شود امر مهمی است، سیستم آموزش ما کمتر برای پرورش استعداد های هنری کودکان برنامه ریزی کرده است؛ در برنامه های درسی آموزشی تنها یک  ساعت در هفته  به زنگ هنر اختصاص داده شده است و این ساعت را هم مربیانی پر می کنند که در هنر تخصصصی ندارند و شاید معلم درس دیگری باشند که در ساعت بیکاری به کلاس هنر می آید آیا در این وضعیت کودک می تواند آموزش لازم را ببیند و مهارت هایی را یاد بگیرد؟ خیر فارغ از نظام رسمی اموزشی کلاس های هنری وضعیت متفاوتی دارند بسته به دسترسی مالی خانواده ها و سطح اقتصادی آنها کودکان خود را در کنار آموزش های رسمی که در مدارس می بینند به کلاس های هنری می فرستند که همین کلاس ها درسرنوشت هنری آنها و کشف استعدادهایشان تاثیر دارند البته نباید این را از نظر دور داشت که در مدارس غیر انتفاعی به هنر بیش از آنچه در مدارس دولتی است توجه می شود؛آموزش هنر به کودکان و کشف خلاقیت آنها را با «بهناز جلالی»  هنرمند نقاش به گفتگو نشسته ایم که در زیر می آید:

 

با توجه به اینکه در کشورهای غربی ابزار را به کودک می دهند و کودک شروع به طراحی یا.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. می کند در حالیکه در کشورهایی مثل چین ساختار به گونه ای است که معلم دست کودک را می گیرد و آموزش می دهد؛ سیستم آموزش هنر به کودکان در کشور چگونه است؟

متاسفانه ما در ایران هیچوقت سیستم آموزش صحیحی برای نقاشی نداشتیم چون همیشه در مدارس به صورت تفریحی به نقاشی نگاه می شود، خوب به یاد دارم  معلم جغرافیای ما زنگ های هنر به کلاس ما می آمد و از روی مدل  نقاشی به ما یاد می داد. خوشبختانه چند سالی است در مدارس می بینیم که از تحصیل کرده های رشته نقاشی برای آموزش کودکان استفاده می کنند ولی بازهم به جنبه خلاقیت کمتر اهمیت داده می شود؛  تنها مدارس نیستند والدین دانش آموز و یا کودک هم انتظار دارند کودکان چیزی را بکشند که از نظر آنها پذیرفته شده باشد و تداخل این سیستم آموزشی و انتظارات والدین ترکیب خوبی رو بوجود نمی آورد.

 

آیا نظام آموزشی ما می تواند منجر به خلاقیت هنری در کودکان شود؟

اگر به شیوه قدیم پیش برویم خیر؛ چون کودکان تا ۶ سالگی خلاق ترین هستند و وقتی شروع به آموزش دیدن می کنند خلاقیت از بین می رود و جای آن را کپی کاری و رنگ کردن در داخل کتابهای مخصوص می گیرد؛حتی تاکید می کنند که از اطراف آن بیرون نزند و تمیز باشد و اینجا مرگ خلاقیت است و رفتن در کلیشه و کودک وقتی کمی بزرگتر شد دیگر نقاشی نمی کشد. باید از همان اول با آموزش درست و نشان دادن آثار بزرگان...و با بازی و آزاد گذاشتن و فقط راهنمایی کردن این راه را شروع کرد.

 

در آموزش بویژه هنر نقاشی در کودکان پرسپکتیو مسئله مهمی است،آیا باید به کودک پرسپکتیو یاد داد یا نه؟

خیر آشنا کردن کودکان در ابتدای آموزش با اصول طراحی و مبانی و همینطور پرسپکتیو فقط باعث می شود کودکان گمراه می شوند و شاید ذوق و خلاقیت خود را از دست بدهند؛ باید این آموزش بعد از کار کردن با رنگ و بازی های هنری صورت گیرد یعنی زمانی که خود فرد به پرسپکتیو احساس نیاز پیدا کند.

 

آشنایی کودکان با محیط های هنری چقدر می تواند در پرورش هنری آنها تاثیر گذار باشد؟

آشنایی کودک با محیط های هنری بسیار بسیار تاثیر گذار است، در اروپا کودکان ۳ ساله و ۴ ساله رو در موزه های بزرگ می بینیم که در حال آشنایی با هنر هستند؛ متاسفانه ما در ایران فرهنگ گالری گردی و موزه را در مورد کودکان نداریم اما می بینیم کودکانی که  در خانواده های هنری بزرگ شده اند  و با محیط هنری آشنا هستد خلاق تر هستند.

 

آیا بردن کودکان به گالری های هنری می تواند در نگاه کودکان به زندگی  و هنر تاثیر گذار باشد؟

بله، اگر والدین فرصتی پیدا کنند و کودکان رو به گالری ها ببرند بسیار خوب است اما باید به یک نکته توجه کرد و آن هم سئوال هایی است که کودکان در رابطه با کارها یا فضای هنری می پرسند، اگر والدین سواد جوابگویی به کودکان را نداشته باشند  آنها رو گمراه تر می کنند و راه اشتباهی را  طی خواهند کرد، در این مواقع والدین در صورت عدم توانایی در پاسخگویی می توانند از مدیران گالری کمک بگیرند تا آنها پاسخ بدهند .

 

آیا منعی برای بردن کودکان به گالری ها وجود دارد، اگر مواردی هست ذکر کنید ؟

منعی وجود ندارد؛ ولی گالری داران و هنرمندان خیلی هم از وجود کودکان در گالری ها استقبال نمی کنند.

پایان پیام/32

منبع: شبستان

کلیدواژه: دهه کرامت نماز جمعه شورای نگهبان حجاب و عفاف جشن های دهه کرامت عفاف و حجاب چهارمحال و بختیاری هفدهمین جشنواره بین المللی امام رضا ع مراسم اختتامیه صحیح آموزش هنر به کودکان آموزش هنر به کودکان سیستم نقاشی مدارس آموزش کودک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۳۹۵۸۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگاهی به کتاب «خداشناسی قرآنی کودکان»/ شما خدا را می‌شناسید؟

کتاب «خداشناسی قرآنی کودکان؛ پاسخ به ۴۰ پرسش کودکان و نوجوانان درباره خدا» یکی از آن راه‌های آسانی است که می‌توان به کمک آن کودکان را قانع کرد. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، طرح پرسش‌‏ها و دغدغه‏‌های فکری نوجوانان و پاسخ مناسب به آنها از ملزومات  تبلیغی است. در کتاب "خداشناسی قرآنی کودکان" به قلم غلامرضا حیدری ابهری ضمن ارائه مباحثی در نحوه پاسخگویی به سؤالات مذهبی کودکان، 40 پرسش درمورد حقیقت، صفات و کارهای خداوند و شناخت جایگاه مقام و مرتبه خدا در ذهن کودکان ذکر شده و به اختصار با استفاده از آیات و روایات به آنها پاسخ داده شده است. مطالب به صورت روان و متناسب با درک و دریافت و زبان کودکان ارائه شده است. فرزانه زینلی نویسنده و فعال فرهنگی یادداشتی بر این کتاب نوشته و برای انتشار در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده است که در ادامه می‌خوانید:

خدا چه شکلیه؟ خدا بچه داره؟ مامانش خدارو دعوا نمی‌کنه که همیشه بیداره؟! اصلاً خدا کیه؟!

این جور سؤالات را همه ما یا شنیده‌ایم یا مدتی در کودکی، ذهنمان را مشغول کرده‌اند. فکرکردن به خدا و بودنش در همه لحظات، برای ذهن کودک ما سخت است؛ کودکی که هنوز دنیا را درست نشناخته، تازه دارد مقدمات زیستن در آن را یاد می‌گیرد و قواعدش را می‌شناسد، با تناقض‌هایی روبرو می‌شود. همه پرسش‌های عجیب و غریب و فلسفی بچه‌ها از همین اختلاف‌های به ظاهر ساده برایشان شروع می‌شود و پاسخ این سؤالات برای ما سخت است؛ چون ذهنمان خیلی وقت است که به پذیرفتن عادت کرده و انگار هیچ چیز عجیبی نمی‌تواند هوشیارش کند.

دفترچه «خاطرات شیطان» دست بچه‌ها افتاد

در بین همه مسائلی که برای بچه‌ها سؤال ایجاد می‌کند، ماهیت خداوند از همه پیچیده‌تر است. این موضوع حتی برای بزرگترها هم گاهی جای ابهام دارد چه برسد به کودکی که تازه می‌خواهد معنای «لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ» را درک کند و بفهمد چطور در دنیایی که خودش می‌خوابد، مادرش می‌خوابد، حتی پرنده‌ها و گنجشک‌ها هم می‌خوابند، موجودی وجود دارد که نمی‌خواد و به خواب احتیاجی هم ندارد؟ یا کودکی که از لحظات غفلت مادرش برای خرابکاری‌ها استفاده می‌کند و باور دارد کسی او را نمی‌بیند، چطوری باید درک کند خدا در همه لحظات او حضور دارد و در عین حال، در تمام لحظات مادرش هم حضور دارد؟ بخشی از این پرسش‌ها به سبب شکل نگرفتن تفکر انتزاعی کودک ایجاد می‌شود و ممکن است با گذر از این دوره و ورود به دوره دوم نوجوانی، حل بشود، اما پاسخ همین سؤالات می‌تواند جهان‌بینی کودک را در موضوع خداشناسی شکل بدهد.

پاسخ به بنیادی‌ترین پرسش‌ها درباره خدا

این دست پرسش‌ها برای والدین نگران کننده است؛ از طرفی اینکه نمی‌توانند کودکانشان را قانع کنند و در چشم فرزندشان از مقام «همه چیزدانی» تنزل پیدا می‌کنند، و از طرف دیگر اینکه بالاخره چه پاسخی باید به بچه داد، اضطراب شدید به آنها وارد می‌کند. یک راه‌حل این است که از سرخط شروع کنید؛ یعنی ابتدا خودتان مسئله را حل کنید و بعد، متناسب با فهم و درک کودک، آن را برایش شرح بدهید. اما همیشه راه‌حل آسان‌تری هم هست!

کتاب «خداشناسی قرآنی کودکان؛ پاسخ به 40 پرسش کودکان و نوجوانان درباره خدا» یکی از آن راه‌های آسانی است که می‌توان به کمک آن کودکان را قانع کرد. نویسنده در این کتاب، به بنیادی‌ترین پرسش‌هایی که بین کودکان و نوجوانان مشترک است، پرداخته و به زبان ساده و با تمثیل‌هایی از زندگی روزمره، آن را برای کودکان قابل درک کرده است. در ابتدای کتاب هم بخشی را برای والدین نوشته و در آن، به لزوم «شنیدن» و چگونگی همدلی با کودکان در پرسش‌هایشان پرداخته است. غلامرضا حیدری ابهری، نویسنده کتاب، در مقدمه می‌گوید: «مطالب این کتاب با مطالب کتاب‌های اعتقادی مرسوم، کاملاً متفاوت است؛ زیرا خداشناسی کودک و نوجوان و پرسش‌های او، با خداشناسی بزرگسال و نیازهای فکری این گروه بسیار تفاوت دارد.» نویسنده در بخش‌های مختلف این کتاب سعی کرده است با نهایت آرامش، پاسخی قانع کننده برای کودکان آماده کند و حتی می‌گوید که این پاسخ‌ها را ابتدا در اختیار فرزند خودش قرار داده و نظر او را به عنوان یک مخاطب هم سن و سال، پرسیده تا در نهایت، کتاب مناسب حال و هوای کودک و نوجوان باشد.

این کتاب را انتشارات بین‌المللی جمال در 140 صفحه منتشر کرده و در کتابنامه رشد آموزش و پرورش نیز معرفی شده است.

انتهای پیام/